×
Zmiana wielkości czcionki:

Przezwyciężanie trudności w porozumiewaniu się z osobami głuchoniewidomymi

Przezwyciężanie trudności w porozumiewaniu się z osobami głuchoniewidomymi
[size=3][font=Arial, sans-serif]     Osoby głuchoniewidome często preferują konkretne formy porozumiewania się, przez co rozmówca powinien być przygotowany, że całość komunikacji jest nieco odmienna, występują charakterystyczne zachowania i zjawiska w ich obrębie oraz jakość podejmowanych interakcji ma inny charakter. W związku z tym, w trakcie rozmowy należy mieć świadomość potrzeb osoby głuchoniewidomej, aby w odpowiedni sposób się do nich dostosować.[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]Do elementów utrudniających proces komunikacji z osobami z niepełnosprawnością słuchową i wzrokową możemy zaliczyć to, że:[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]– odbiór informacji bywa niepełny i wymaga ciągłego domyślania się, dopowiadania, co może być przyczyną nieporozumień, mylnych interpretacji, utraty sensu komunikatu;[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]– występują u nich problemy z aktywnym włączeniem się w rozmowę, śledzeniem jej toku, orientowaniu się w temacie dyskusji, kto teraz mówi itp.;[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]– obserwujemy u nich brak lub opóźnienie odpowiedniej reakcji lub nawet ekspresji;[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]– porozumiewanie się z OGN trwa wolniej;[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]– są najczęściej jedynie biernymi uczestnikami rozmowy[sup]1[/sup].[/font][/size] [size=3][font=Arial, sans-serif]     W celu zapewnienia odpowiedniego komfortu i skuteczności przebiegu interakcji, warto początkowo dokonać oceny otoczenia pod kątem potrzeb i możliwości wzrokowo-słuchowych osób głuchoniewidomych, przemyśleć klarowność przekazu, starać się stale przekazywać cały kontekst sytuacyjny, zapobiegać niedomówieniom i dbać o pozytywną atmosferę. Komunikacja z ludźmi z niepełnosprawnością słuchową i wzrokową wymaga zazwyczaj od pełnosprawnego interlokutora większej niż zwykle cierpliwości, empatii, elastyczności, wyostrzonej koncentracji i wyobraźni - to po jego stronie leży poszukiwanie różnych udogodnień w nawiązaniu kontaktu i podtrzymywaniu rozmowy – w zależności od tego, jaka niepełnosprawność (wzroku czy słuchu) dominuje u osoby głuchoniewidomej, oraz który sposób komunikacji jest przez nią preferowany. Odczytywanie mowy z ust ułatwia przede wszystkim dobre oświetlenie i utrzymywanie kontaktu wzrokowego, natomiast utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie przez rozmówcę zbędnych ruchów głową czy chodzenie po pokoju. Z drugiej strony, dla osób wykorzystujących resztki słuchu istotne jest stworzenie odpowiednich warunków akustycznych i wyeliminowanie dźwięków zakłócających[sup]2[/sup].[/font][/size] [i][font=Arial, sans-serif]Sylwia Sztobryn[/font][/i] [i][font=Arial, sans-serif]Psycholog, doradca zawodowy[/font][/i] [color=#212529][size=3][font=Arial, sans-serif]_________________________[/font][/size][/color] [i][color=#212529][size=2][font=Arial, sans-serif]Bibliografia:[/font][/size][/color][/i] [color=#222222][size=2][font=Arial, sans-serif]1.[size=1][font=Times New Roman]     [/font][/size][/font][/size][size=2][font=Arial, sans-serif]Zaorska, M. (2002). [/font][/size][/color][i]Głuchoniewidomi w Polsce: specjalna pomoc, edukacja i rehabilitacja[/i]. Wydaw. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. [color=#222222][size=2][font=Arial, sans-serif]2.[size=1][font=Times New Roman]     [/font][/size][/font][/size][/color]Benisz-Stępień, M. (2009). Punkt porozumienia, czyli o komunikowaniu się z osobą głuchoniewidomą,[w:] Małymi krokami do wielkich celów. W świecie osób głuchoniewidomych.