[justify]Osoby z niepełnosprawnością dzielą się ze względu na rodzaj niepełnosprawności, na przykład upośledzenia umysłowe, choroby psychiczne, epilepsja czy upośledzenia narządu ruchu. Istnieje również podział ze względu na stopień to jest lekki umiarkowany i znaczny. Warto jednak zastanowić się nad innym podziałem znacznie rozróżniającym osoby z niepełnosprawnością ze względu na akceptację podanego stanu jak również stopień przystosowania do życia z podaną niepełnosprawnością. Takim rozróżnieniem jest niepełnosprawność nabyta nagle i wrodzona. Oczywiście każda wiąże się z wyzwaniami, jednak ta nabyta nagle powoduje przymus do nauczenia się funkcjonowania w całkiem innej rzeczywistości. Osoba, która nabyła przykładowo niepełnosprawność ruchową w bardzo wczesnym dzieciństwie, bądź ma ją od urodzenia nie ma perspektywy porównawczej w stosunku do wcześniejszego etapu życia, już na początku mózg oraz całe ciało przystosowuje się do takiego stanu rzeczy. W związku z tym ponoszą znacznie mniejsze koszty zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym jeśli chodzi osoby które nabyły podaną niepełnosprawność w okresie późniejszym. Często moment utraty pełnej sprawności powiązany jest z przeżyciem wydarzenia traumatycznego. Takie sytuacja jest przełomowa przeorganizowaniu ulega całe dotychczasowe życie, każdy pojedynczy aspekt funkcjonowania ulega zmianie. W związku z tym pojawia się trudność w zaakceptowaniu podanego stanu przez co sam proces rehabilitacji, także nie przebiega w sposób łatwy. Warunkiem koniecznym jest w takim wypadku wsparcie osób najbliższych, a także często współpraca z psychologiem. Przykładowo w momencie wypadku drogowego w którym następuje utrata pełnej sprawności, jest powiązana z możliwością utraty życia co często łączy się z pojawieniem stresu pourazowego. Wystąpienie takiego symptomu powoduje trudności w aspekcie funkcjonowania społecznego. Postrzeganie nabywania niepełnosprawności na przestrzeni lat skupiało się głównie na aspektach ujemnych tej sytuacji. To jest zależności od reszty społeczeństwa, trudności w odnalezieniu się w życiu społecznym czy nawet problemów w kontaktach międzyludzkich gdzie zamiast partnerstwa pojawiała się litość odrzucenie, bądź uczucie ciągłego współczucia. Sytuacja jednak ulga zmianie oczywiście nie jest to proces dynamiczny, jednak dzięki możliwościom w aspekcie sprzętu rehabilitacyjnego jak i samej rehabilitacji, udogodnieniom architektonicznym czy nawet zmianie postrzegania tematu utraty niepełnosprawności w społeczeństwie może ułatwić i przyśpieszyć powrót do sprawności i umiejętności odnalezienia się w nowej rzeczywistości.[/justify] [left][justify][/justify] [justify]Wszelka literatura dotykająca tematu niepełnosprawności nabytej nagle skupia się na temacie wsparcia społecznego. Często osoby na początku swej drogi po utracie pełnosprawności, odsuwają się od bliskich, nie mogąc sprostać oczekiwaniom świata i najbliższych alienują się. Tracą miejsce zatrudnienia, bądź nie mogą je wykonywać, dlatego ważna staje akceptacja i uczestniczenie w życiu takiej osoby, tak by mogła zobaczyć inną perspektywę tej sytuacji. Sama postawa tej osoby pomimo wielkiego cierpienia też powinna być jak najbardziej otwarta na otoczenie sprawi to, że zaakceptowanie podanego stanu rzeczy, a także szybkość powrotu do funkcjonowania w społeczeństwie będzie efektywniejsza.[/justify] [/left] [left] Diana Machalska[/left] Trener pracy ___________________ [i][size=2]Bibliografia:[/size][/i] [size=2][i]Ucińska M., Odachowska E. (2016). Niepełnosprawność jako konsekwencja wypadku drogowego –[/i][i]psychologiczne wsparcie osób z dysfunkcjami. Transport samochodowy 3[/i][/size] [size=2][i]Byra S. (2015). Predyktory pozytywnych zmian u osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. [/i][i]Niepełnosprawność dyskursy pedagogiki specjalnej Nr 18[/i][/size]