[justify][size=3][font=sans-serif]Pojawienie się dziecka w rodzinie jest przełomowym wydarzeniem, które zmienia nieodwracalnie charakter rodziny. Jednak pojawiają się sytuacje, że dziecko rodzi się z niepełnosprawnością, bądź nabywa ją w trakcie swego życia. Takie wydarzenie określane jest często jako najcięższe wydarzenie w życiu człowieka. Przed rodzicami zaczyna się tworzyć wiele trudności, wątpliwości i cierpienia dotyczącego obecnego jak i przyszłego funkcjonowania. Ważne w takiej sytuacji jest podjęcie działania zmierzające do poradzenia sobie z podanym wyzwaniem w sposób który pozwoli na zadowalające funkcjonowanie. Nie jest to oczywiście łatwe i wymaga podjęcia wielu działań, często powiązanych z poszukiwaniem pomocy zarówno w ośrodkach, które zajmują się wsparciem osób z niepełnosprawnościami jak i wsparciem finansowym ze strony państwa, a także poszukiwaniem pomocy w wolontariatach, bądź wśród najbliższych osób. Podana sytuacja jest trudna do poradzenia sobie nie tylko w kwestii ekonomicznej, gdzie opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym zajmuje znacznie więcej czasu niż nad dzieckiem pełnosprawnym co przekłada się na kwestie ekonomiczne, a także na życie osobiste, rodzice zamykają się na swoje pasje, zainteresowania. Skupiają się tylko i wyłącznie na kwestii dziecka, jest to oczywiście ważne ale zatracenie własnej osoby może z kolei wpłynąć na ogólny stan funkcjonowania rodzica, który może mieć spadek satysfakcji  z życia, obniżenie nastroju, poczucie złości wstydu w wyniku obecnej sytuacji. Według badań, aż 40% rodziców dzieci z niepełnosprawnościami pozostaje bez zatrudnienia, w kwestii rodziców samotnie wychowujących dziecko, tylko 20% rodziców pracuje. Ogólny stan ekonomiczny gospodarstw domowych w których jest dziecko z niepełnosprawnościami, także pokazuje niski stopień dochodów na jednego członka rodziny, ponieważ wynosi on około 500 złote. Podane dane realnie wskazują na problem w kwestii sytuacji zawodowej podanych rodzin. Często utrzymują się w głównej mierze ze świadczeń jakie oferuje im państwo. Spowodowane jest to między innymi lękiem, że podjęcie aktywności zawodowej może wpłynąć na utratę podanych świadczeń. Obecnie jest wprowadzany projekt ustawy, który ma zapobiec takiej sytuacji i będzie można jednocześnie pracować bez utraty świadczeń pielęgnacyjnych.[/font][/size][/justify] [justify][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Podejmowanie aktywności zawodowej oprócz poprawy sytuacji ekonomicznej, pozwala na poczucie satysfakcji, poznawania nowych osób, poczucia że robi się coś w zakresie własnego rozwoju. Lepsze samopoczucie przekłada się także na relacje z dzieckiem, które widzi i czuje w jakim nastroju i usposobieniu jest jego rodzic. Ponadto warto także skorzystać z pomocy wsparcia jakim jest psycholog, udać się na grupę terapeutyczną, bądź psychoterapię, po prostu szukać pomocy tak by nie zostać samemu z podanymi trudnościami i na ile to możliwe zmniejszyć swoje cierpienie w podanej sytuacji.[/font][/size][/justify] [justify][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Kinga Golianek[/font][/size][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Trener Pracy[/font][/size][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]__________________[/font][/size][/justify] [justify][size=2][font=sans-serif][i]Skura M. (2017). Dialogiczne wspomaganie rozwoju rodziny w obliczu niepełnosprawności dziecka. Uniwersytet Warszawski[/i][/font][/size][/justify] [justify][size=2][font=sans-serif][i]Otrębski W., Konefał K., Mariańczyk K., Kulik M. (2011). Wspieranie rodziny z niepełnosprawnym dzieckiem wyzwaniem dla pracy socjalnej. Europerspektywa Lublin[/i][/font][/size][/justify] [justify][/justify]